Duy beni...Sözün ucunda değil...Gecenin koyusunda, alevin yalazında, hasretin en vurgun yerinde duy beni...Yetseydi gücüm yırtardım şu gökyüzünün sana en yakın mavisini.Gücüm yetseydi örterdim ağlayan gözlerini dudaklarımla...İçim parçalansada en keskin kayalarda sen yinede duy beni..Ben ki her dalganın ucunda, dağların hırçın rüzgarında, düğüm düğüm boğazımın en titrek hıçkırığında sesleniyorum sana...Bir sabah düşer bahçene yorgun yüreğim.Yansa kül olsada sinende aşk mabedi, açma gözlerini, açma pencereni.Dilin ucunda değil...Duvarların ötesinde duy beni...
Murat Ginlik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder