Uykusuz düşlerde sancılanır doğurgan telaşlarım.Hep sen düşersin aklıma... Alnımdan süzülen terlerin gece sıçrayışlarında, sana sahip olmakla tensel yokluğunun çelişkisinde insafsızca sarsılır bedenim...Pencereme düşen ay'ın soluk çelik mavisi gittikçe daha çok üşütürken kalbimi sığınırım gözlerine aramızdaki mesafelere inat...Sığınırım, erkekliğimden ve bütün bildiklerimden soyunup çocuksu bir ürkeklikle göğsünün huzurlu kuytusuna...Hep sen düşersin aklıma ve hep hüzünler basar yokluğunda ne kadar beni sevsen ne kadar sana sahip olsamda...
Murat Ginlik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder