Uçup gitti söz...Sen bile kalmadın dudaklarından öte..Sen bile kalmadın kanayan yokluğundan fazla...Dokunası arzuların ürkek telaşları parmak uçlarımda bir piyanonun tuşları gibi seni yoklarken ateş böceklerinin telaşı karıştı geceye...Uçup gitti anılar...Sen bile kalmadın resimlerinden öte...Sen bile kalmadın gidişinden önce...Kaç kez yırtıp yapıştırdım seni ve kaç kez hatırladım gün batımında gülümsemeni...Uçup gitti aşk...Kalmadı ki ne sen ne de ben...Bir masal yaşandı bir zamanlar...Belki dün, belki asırlar önce...
Murat Ginlik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder